Return to site

SUNGAW

ni: CATALINO NOCEJA MENDOZA

Sa may ‘di naman kalayuan

Aking napagmasdan ang isang maliit na butas

Animo’y nagkikidlawan sa kinang ng liwanag

Nagpapaanyayang siya’y aking lapitan.

At nang aking mapagmasdan ng buong malapitan

Isang malalim na hukay at mistulang balon

Kung iyong tititigan may kakaibang laman

Mapanglaw na kahapon, natagong nagdaan.

Ipinikit ang mga mata sa paghahanap ng kasagutan

Sa malungkot na karanasan ng isang kahapong nagdaan

“di maisiwalat ng pusong nagsisikip

sasabog kung ito’y maumpisahang masikil.

Kailangang dahan-dahan at tunay na malumanay

Ang paghagod sa masikip na dibdib

Upang maisambulat ang tunay nitong nilalaman

Nang tunay na makawala sa panaginip na malupit.

At ang tinutukoy nang tulaing ito

Ay ang pagbangon ng mgaFilipino

Sa mapang-aping dayuhang naglugmok sa kahirapan

Mula ng sakupin ang ating Inang bayan.

Kaya’t sa buwang ito ng Agosto, ating pagnilayan

Ipangakong ‘di na muling mararanasan ang mga karahasan

Sa mga kamay ng mapang-aliping mga dayuhan

Ipagtatanggol ang Bayan kahit kapalit nito’y sarili kong buhay…….