Sa bawat salitang binibigkas ng labi,
Kaluluwa ng bayan, ito'y nasasabi.
Wikang Filipino, alay sa 'ting lahi,
Salamin ng kultura, wagas at dakila.
Sa mga kwento ng ating ninuno,
Kasaysayan at dangal, dito'y natatamo.
Diwa ng bayan, sa wika'y naglalakbay,
Buhay na kasaysayan, sa puso'y nananalaytay.
Katutubong wika, sa sining at awit,
Nagbibigay-buhay, sa puso'y umaawit.
Mula Luzon, Visayas, hanggang Mindanao,
Iisang diwa, sa wika'y pinapanday.
Ang salitang "Mabuhay," "Magandang umaga,"
Paggalang sa kapwa, itinuturo ng wika.
Sa bawat pangungusap, damdamin ay wagas,
Pinagmulan ng bayan, dito'y nagwawagas.
Wikang Filipino, huwag nating kalimutan,
Sa bawat henerasyon, ito'y pagyamanin.
Pagkat sa wika natin, tunay na makikita,
Mayamang kultura, sa puso'y mananatili.
Sa araw ng Pista, bawat isa'y nagdiriwang,
Mga tradisyon at ritwal, ating sinasalang.
Sa wikang Filipino, bawat dasal at kanta,
Nagkakaisang puso, sabay-sabay umawit.
Mga alamat at kwento, sa wika'y nabubuhay,
Kabayanihan ng lahi, sa isip sumasabay.
Sa bawat salinlahi, ang wika'y buhay na buhay,
Pagyamanin natin, hanggang wakas ng buhay.
Wikang Filipino, ikaw ang aming gabay,
Sa pagharap sa bukas, ikaw ay kaagapay.
Salamin ng kultura, yaman ng ating lahi,
Sa bawat puso't diwa, ikaw ay mananatili.