Ganda ng Alfonso'y kabigha-bighani
Kadalagahan mo, hinulmang mayumi
Na sa bawat araw ay magiliw lagi
Kaya naman ika'y niyakap ng lahi
Ngiti ng bukirin na sadyang mahinhin
Tahimik mong lugar ay walang kahambing
Sa mabining alon ng tubig ay lalim
Ng pagmamahal mong dakila't butihin
Walang imik, banayad ka at payapa
Buhay mong lagi nang may aliw at diwa
Sa sinapupunan ng bayan at madla
Tanging ikaw lamang ang dinadakila
Magandang tanawin ay kawili wili
At dinarayo ng mga umuuwi
Mga kadalagahan ay mabibini
Bawat isa'y natatanggap ang papuri
Pagkaing mabibili'y masustansiya
Ating samahan pa ng pagtitiwala
Paggabay ng Diyos na siyang lumikha
Ang siyang bahala at pumipithaya
Halina na kayo at dito'y mamasyal
Nang maipagmalaki ang aming lugar
Ihayag ang nararamdaman sa lahat
Kung tama ba ang aking isiniwalat
Kaya pakinggan na ang tibok ng puso
Isang nagpaparahuyo ang Alfonso
Isama na ang pamilya at dumayo
Isaalang-alang ang pagkakasundo